Αυτή η κάψα

Το ψάρι με την πίπα. Το ψάρι που καπνίζει πίπα
Συνάντησα χθες βράδυ
Στο μπαρ του Τρελαμένου Κεραυνού

Ήταν ασημένιο, λαμπερό, σκεπτικό

Καφέ το κέρασα
Μιας κι είχε κόψει το αλκοόλ

Του μίλησα για μένα
Μέχρι που δάκρυσε
Και του ‘σβησε η πίπα

Ζήτησε δυο ποτήρια
Κι ένα μπουκάλι ρούμι
Μαύρο σαν τον καπνό

Σερφ

Μυρμήγκια μαύρα
Πάνω σε ξυλαράκια
Σερφ στις στάλες της πλάτης μου
ΑΥΤΗ Η ΚΑΨΑ

Αλάτινα νησιά να προσπελάσεις
Ψαροκόκαλο γλείφω
ΑΥΤΗ Η ΔΙΨΑ

Ξερό το βλέμμα
Χορτάτο από μπλε
Που μόνο στα όνειρα δροσίζει
Πηγμένο αίμα σαν το σάλιο
ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ

Σκουριασμένη κονσέρβα
Λίγο κιτρινισμένο χαρτί
Καθαρό βάρος
Κι ένα σύννεφο
Που για λίγο με δροσεύει

ΔΩΣΕ ΡΕ

Λίγο το χέρι
Ή τράβα πιο κει
Γεμίσαμε μια πισίνα

Γεμίσαμε την πισίνα
Ως απάνω με ουϊσκι

Περαστικό χαλάζι
Τη δρόσεψε για τα καλά

Ξεδιάντροποι βουτηχτές
Ριχτήκαμε μέσα

Να την πιούμε
Ή να μας πιει

Ποτέ μην κολυμπάς μονάχη
Τα ψάρια μη σε δουν
Να τρέμεις τους δικούς σου

Η μιζέρια δε χωρά εδώ
Γεμίσαμε
Με φίλους καρδιακούς
Και μπίρες παγωμένες

Σέξι βατράχια
Γέμισε ο πλανήτης όλος

Πώς να αντέξουμε
τέτοια ομορφιά;

Κι εσύ έτσι όπως είσαι
Ξεχωρίζεις

Κρύψου λοιπόν
Για να σωθείς

Το ρολόι
Να σπάσεις
Σα ρόδι

Ομορφιά
Τη ζωή
Να γεμίσεις

Κι αν πουθενά
Αργήσεις
Ε, ζήτα κι ένα συγνώμη!

Γέμισα μια πισίνα
Με μπίρα
Τη μισή την ήπια
Τη μισή την στέγνωσε
Ο ήλιος
Αυτός που δε μοιραζόμαστε
Πια μαζί

Να γλεντήσω τους φόβους μου
Υποθέτωντας ότι είμαι κάποιος άλλος
Που τολμά
Να γλεντά ανενδοίαστα
Ότι τους πιο πολλούς τρομάζει

Με ξένα κόλυβα
Μνημόσυνο ξέφρενο σου κάνω

Στην πιο όμορφη πόλη

Αγάπη μου
Στην πιο όμορφη πόλη μαζί
Τσακισμένες σκουριές και κόκκινες νύχτες
Σύννεφα μαύρης βροχής
Χαλασμένα φανάρια κραυγές
Σάρκες σαπίζουν στα σπασμένα πεζοδρόμια ή στα καμένα δάση
Παγωμένες φωτιές τρομάζουν στα νίκελ
Το βλέμμα σου ανασταίνει πράσινα παγκάκια
Στην πιο όμορφη πόλη μαζί

Κλαδιά Σύρματα

Κλαδιά σύρματα
Κεραίες παγωμένες
Σάπια φύλλα
Κι είναι μόνο η αρχή
Υπάρχουν σίγουρα καλύτερες εποχές
Ζεστές, φωτεινές
με χαμομήλια και χαμόγελα
Για αυτές πάλι θα αντέξεις
Σφίξε τα δόντια
Ζεστάσου όπως μπορείς
Η νύχτα έρχεται
Τώρα

Κεραίες

Χιόνια στην τηλεόραση
Χαλασμένες εικόνες
Σκόρπιοι ψίθυροι
που ενώνονται και γίνονται
θόρυβος λευκός
Πάλι δεν πάτησες το σωστό κουμπί
Και τσάκισες όλες τις κεραίες

Κίτρινη Πόλη

Στο κίτρινο φεγγάρι
Σιλουέτα γάτας
Με τεντωμένα μουστάκια
Αρπαγμένη διάθεση
Βλέμμα υγρό
Γλιστρούν σκιές οι φόβοι
Στο στιλπνό τρίχωμα της
Μαύρο φυσικά
Και τα νύχια σχίζουν
Λουρίδες την ησυχία
Ή θα ζούμε ήσυχα
ή ελεύθερα
Κι εσύ κάνεις ότι θέλεις

Πολύχρωμες Λάμπες

Πολύχρωμες λάμπες
Γυρίζουν το μυαλό σου
Νότες δυνατές
Μπερδεύονται στο αίμα
Αρώματα εξαίσια
Αναδεύουν την ψυχή
Κι ο χορός μόλις τώρα ξεκινά
Τι κρίμα
Που σκόρπισες
Τόσα χρόνια στα σκυλιά
Τουλάχιστον μην κάνεις πίσω
Ρημαγμένες σκιές
Στα ξύλινα μανταλάκια
Μου δίνεις ένα σπίρτο;
Ύψωσες τις λαχτάρες σου
Σημαίες
Μα οι φόβοι σου είναι
Άγρια ξυράφια

Anemones

How much higher
What is the colour of anemones?

How much farther
Have you ever seen an ocean?

How much deeper
Why not travel no more?

Photos

These photos
sometimes black
sometimes white
have always looked
for colour

Welcome

Shot

One shot of cloud
Two shots of vodka
from the wheat of dawn

Treat everyone
Even those who think
they have a lot

Black

Back then when coffee
tasted the bitterness of a cigarette

And a glimpse
had the sparkle of rain

We stole black drops from time
and exchanged them for a bit of beutiful life

Translation: Anna Koufonikola